Ik heb er echt even goed bij nagedacht. Ik heb nog nooit, echt geld aan mijzelf, aan mijn eigen plezier of geluk uitgegeven. Natuurlijk brengen materiële dingen ook plezier en geluk, maar dat is toch anders. Ook denk ik niet, dat mijn liefde voor snoep en ander lekkers, echt iets is wat mij plezier en geluk brengt.
Natuurlijk heb ik hier en daar wel wat geld uitgegeven aan een vakantie, maar dat was ook door school bijvoorbeeld. Ik heb nog nooit echt, echt iets voor mij zelf gedaan of gekocht. Het is net als het bosje bloemen wat ik voor mezelf heb gekocht een maandje terug. Dat was voor het eerst dat ik bloemen voor mezelf kocht. Heb later nog een bosje gekocht.
Waarom ik het nooit eerder gedaan heb?
Ik vond het altijd zonde van mijn geld, bestede het liever aan kleding, boeken, verzorging en woon accessoires. Maar iets zoals bloemen, een activiteit of een vakantie. Dat is niet iets tastbaars, dus het is ‘tijdelijk’ en in mijn ogen minder zoveel geld waard.
Ik zag er nooit echt de toegevoegde waarde er van in, of het was echt te duur voor mij op het moment en het dus niet waard.
Omdat ik het niet waard was
Ik verdiende niet dat soort, plezier.
‘Eigen schuld, had je maar niet zoveel geld aan een binge moeten uitgeven afgelopen maand. Dit is nu je straf’
Ergens heb ik het licht gezien. Hoe dat komt? Denk omdat ik mentaal zo laag zat dan anders. Ik ging opzoek naar wat mij plezier en geluk bracht, binnen de kleine kaders van corona.
Zo werd ik elke keer een beetje blij/vrolijk, als ik langs de tulpen liep bij de supermarkt. Ook al staan ze maar ongeveer een week. Elke keer als ik ze zie, word ik een beetje blij van binnen. Wat een fijn gevoel is dat weer.
Rond die zelfde tijd, begonnen mijn intake gesprekken bij HC. De dag er voor was ik bij mijn ouders. We hadden net het eten op, toen mijn zus belde. Haar tennis les was afgezegd door de miezer/regen. Ze vroeg of ik misschien met haar wou tennissen, de banen waren namelijk al gereserveerd voor die avond.
Ik heb vroeger van mijn 8ste tot 11de getennist. Ik vind het ook één van de weinige sporten, waar ik wel een wedstrijd lang na kan kijken. Plus ik wou wel van dat, retro / elite sport gevoel ;p
Ik was wat roestig, maar vond het heerlijk om weer zo bezig te zijn. Voorheen was ik echt een hardloper, maar ik begon te merken, dat ik dan juist meer in mijn hooft ging zitten. Ook verveelde ik mij snel. In Leeuwarden heb ik niet echt om de hoek een mooi stuk om te rennen dan als bij mijn ouders. Het zelfde redelijk leuke, groene rondje, verveelde snel.
De week erop, was ik eigenlijk nog steeds een beetje happy van binnen door het tennis. Het is energiek, met uitspattingen en dus geen moment hetzelfde. Plus je bent zo geconcentreerd bezig met de bal, je krijgt geen tijd om over wat anders na te denken.
Het bracht mij echt blijdschap van binnen, ik haalde er veel plezier uit. Daarom ga ik weer op tennisles! Ook al komt het mij financieel niet heel ruim uit. Ik vind op het moment en in tijden zoals dit, mijn eigen geluk belangrijker.
Tijdens het inschrijven en betalen van het lidmaatschap en de lessen, kwam er een heel vreemd gevoel over mij heen. Een vreemd nieuwe gevoel. Ik kreeg spontaan tranen in mijn ogen (nu nog als ik er over na denk en schrijf).
Verdien ik dit nou echt? Ga ik echt dit geld uit geven aan mijn eigen geluk? Waarom heb ik dit nog nooit eerder gedaan?!
Ik weet, dat ik mij nog vaak genoeg ga irriteren, tijdens de lessen. Ik wil namelijk, meteen weer zo goed zijn als vroeger. Maar ik weet ook, dat het mij op langere termijn, veel meer geluk en plezier gaat brengen.
Zo hoop ik in de toekomst nog meer van dit soort dingen te ontdekken.
Waaronder ook eten koken en het op eten er van.
Ik hou jullie op de hoogte! Ik ben ook erg benieuwd wat jullie geluk brengt, en/of waar je dan graag geld aan besteed.
Comments