Met kleine stapjes vooruit, zie ik elke keer meer in dat mijn gewicht toch wel aan de lage kant zit.
Alleen bij HC word er elke keer maar op gehamerd dat ik 3 maaltijden per dag moet eten. Dat lukt vaak wel, maar het zijn geen echte maaltijden. Minstens 1x per week sla ik er ook wel 1 over. Maar zo lang ik die gedachtes niet kwijtraak van ‘als ik aankom word ik dik en lelijk’ vind ik het moeilijk om de motivatie te vinden om ook op de mindere dagen met tegenzin wel een maaltijd te eten.
Dit heb ik duidelijk proberen aan te geven bij HC, ik werd er namelijk alleen maar meer geïrriteerder van, als we het hele uur gespendeerd hadden aan wat ik gegeten heb die week en waarom ik dan een maaltijd had overgeslagen.
Gelukkig komt er nu verandering in en gaan we elke keer op locatie bezig met, lichaam beleving en lichaam beeld. Zo heb ik de afgelopen keer een oefening gedaan die mij wel tot inzicht bracht over mijn gewicht en lichaam beeld.
Ik kreeg 3 touwtjes, met het eerste touwtje moest ik neer leggen hoe ik denk dat mijn omtrek op mijn heupen was. Het 2de touwtje, hoe ik mij voel. Bij de 3de moest ik het echt meten. Direct toen ik het 3de touwtje neergelegd, pakte ik hem op om nog een keer te meten. Het klopte gewoon niet! Ik geloofde het niet, maar het was toch echt zo.
Het 3de touwtje was bijna de helft kleiner dan hoe ik dacht dat het echt was. Ik schrok er wel van, de tranen sprongen dan ook meteen in mijn ogen. Waren mijn heupen echt zo klein? Je kon het vergelijken met de omtrek van een kind van 8 jaar. Deze kwam zeker wel even binnen.
Het is zo frustrerend dat het beeld wat ik heb echt totaal niet klopte met de werkelijkheid. Het voelt gewoon echt niet zo, echt niet! Toen ik later in de week een foto zag van mijn gezicht en profiel, zag ik ergens toch wel dat het er wat mager uit zag. Ik vond het ook niet mooi, dit was niet hoe ik wou/dacht dat ik er uit zou zien. Shit…
Nooit gedacht dat aankomen moeilijk zou zijn. Hoe makkelijk het voorheen altijd ging, zo lastig vind ik het nu. Probeer dan ook, elke maaltijd iets groter te maken dan ik normaal zou doen. Alleen is mijn maag het niet meer zo gewent. Elke laatste happen zijn een gevecht, het moet, het is goed!
Verder gaat het best goed met mij. Ik ben best happy de laatste paar weken. Dit komt omdat ik afgelopen week mijn laatste werk dag heb gehad. Heb nu eerst 2 weken vakantie en begin dan aan mijn nieuwe baan. Hij is wat het zelfde als de vorige, maar ik verdien meer, de tijden zijn beter en ik kan niet meer zomaar gebeld worden. Ik ben nu de persoon die belt. Ik hoop dat het mij mentaal ook meer gaat helpen. Ik heb in ieder geval geen avonddiensten meer, dus geen excuus om die dag het avondeten te skippen omdat ik er geen tijd voor heb.
Het enige mindere wat nu anders is, is dat mijn haar een behoorlijk stuk korter is geworden. Ik ben naar de kapper geweest en die schrok zich rot toen ze mijn haar zag. Het onderste stuk was een slagveld. Er miste happen uit en het pluisde alle kanten uit. Ik heb het al eerder in een blog aan gegeven, dat mijn haar raar aan het doen was. Helaas komt het gewoon door een tekort aan vitamine en mineralen. Ik baal er wel echt van dat het zo kort nu is, maar nu kan het wel weer gezonder verder groeien. Nog een reden om beter mijn best te doen met eten!!
Alles wijst nu de goede kant op. Ik kan dit! Ik wil dit!
