Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zo ver.
Iets waar ik al jaren over fantaseer, hoe het zou zijn.
Ik had dan natuurlijk kunnen verwachten dat het tegenviel. Ik had ook iets meer leven verwacht, niet een kale kille ruimte waar je zit en je op je gemak moet voelen en je open en bloot moet leggen.
Nee GGZ zo werkt het niet.
Ik heb in het verleden ook geen goede ervaring gehad met de GGZ. Het ligt naar mijn idee aan, dat ze overal wat aan willen doen en daarmee dus nergens echt gespecialiseerd in zijn. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze mensen niet kunnen helpen. Ik denk alleen niet dat ik daar één van zal zijn.
Tijdens het eerste gesprek, had ik moeite met het vinden van een klik met haar. Het is zo wie zo niet het type persoon met wie ik ooit een klik zou krijgen. Maar tijdens het gesprek was er ook niets van een stukje persoonlijkheid te vinden van haar kant. Alleen maar kille platte vragen. Je snapt dan ook wel dat ik er met een grote teleurstelling en enige frustratie weg ging.
Bij het tweede gesprek vrijdag heb ik het netjes aangegeven hoe ik er over dacht. Dit leek te helpen gezien ik verder in het gesprek iets meer van haar persoonlijkheid ook kon zien.
Tijdens de 2 gesprekken kwam van alles aan bod. Hoe ik over eten dacht, wat ik eet, bewegen, het braken, mijn achtergrond enz. Zo zei ze ook wel dat die van mij een lastige is, gezien hij al 12 jaar in mijn leven verwikkeld is en dan ook nog samen hangt aan mijn ADHD.
Ik moet van haar een eetlijst bijhouden, wat ik al 12 jaar doe. Alleen deze is anders en voor hun, hiermee hopen ze dat ik het vervelend ga vinden en de drang minder wordt. Dit is ook zo met het wegen elke vrijdag (met kleding enzo aan). Ja leuk trucje, maar ik denk niet dat dat gaat werken gezien het al zo gewoon voor mij geworden is.
Er werd ook naar mijn BMI gevraagd. Dat is echt iets waar ik nooit in geloofd heb. Wat een onzin is dat. Als je ziet hoeveel ik nog mag wegen voordat hun het niet meer normaal vinden, ben ik echt behoorlijk dik!. Een verschil van 20 kilo vind ik best wel veel met de boven en ondergrens van gezond. Dus nee ik weet niet wat het is, ik weet alleen wel hoeveel ik moet wegen wil ik onder de ondergrens van gezond gewicht zitten ;)
Verder hebben we nog gekeken naar hoeveel % van de dag ik eigenlijk met mijn eetstoornis bezig ben. Het was een lastige omdat ik zoveel dingen al niet eens meer door heb, het was naast, werk, familie en vrienden het grootste stuk. We hebben het in het tweede gesprek over doelen gehad.Ik wil graag drinken waar calorieën in zitten kunnen dringen zonder mij schuldig te voelen. Ook wil ik gewoon kunnen eten zonder dat ik er over na ga denken hoe ik het ga compenseren of wat ik verder nog mag eten. Er waren nog een paar, maar die ben ik zo even vergeten.
Hoe dan ook ik ga het zeker een kans geven, het zal vast ergens helpen. We gaan het zien, maar ik ga ondertussen wel opzoek naar een gespecialiseerde kliniek in de buurt. Gezien ik daar ongetwijfeld ook een half jaar op de wachtlijst zal staan.