Het ging zo goed in het begin toen ik deze blog starte. Ik had eindelijk hulp gezocht en durfde er voor uit te komen. Nu merk ik dat ik het steeds weer lastiger vind en steeds meer weer geheim gehouden. Ik sta nog steeds op de wachtlijst en weet nog niet wanneer ik aan de beurt ben voor behandeling.
Eerlijk gezegd ben ik al weer vergeten waarom ik hulp heb gevraagd. Ik vind dat het nu weer prima gaat. Mijn binge momenten zijn er nauwelijks, maar dat komt omdat ik er geen tijd meer voor heb. Ik heb geen tijd meer voor mijzelf, ben namelijk de laatste 2 maand alleen maar aan het werk. De afgelopen 2 maand is mijn leven op veel grote vlakken veranderd en daar heb ik best wel moeite mee.
Sinds 1,5 maand heb ik werk en sinds 1 maand woon ik weer dagelijks bij mijn ouders in.
Nou heb ik best een grote eigen ruimte bij mijn ouders, ik heb mijn eigen woonkamer en mijn grote slaapkamer. Het huis staat in een rustige buurt en we hebben een grote tuin. Eigenlijk niets mis mee. Alleen dat het een half uur rijden is van al mijn vrienden en nog verder weg van mijn werk.
Voorheen moest ik 35 minuten rijden naar mijn nieuwe werk, nu ben ik soms wel 50 minuten onderweg.
Dus daar gaan al ruim 15 minuten van mijn dag weg aan reistijd of eigenlijk een half uur extra (heen en terug).
Dan is het ook nog zo dat het 40 uur per week is, in dienst van 8 uur in de ochtend of avond, elke week om en om.
Bij ochtenddiensten heb ik nog het meeste tijd voor mijzelf. Ik ben dan alleen vaak wel moe na het werk, maar kan dan nog wat doen zoals afspreken met vrienden. Maar dat is lastig nu ik bij mijn ouders woon. Dus heb als ik thuis ben ongeveer 1,5 uur tijd voor mij alleen, daarna komen mijn ouders thuis. Ook al heb ik mijn eigen plekje, komt mijn moeder toch vaak langs voor een praatje. Wat ook wel fijn is, is dat er avondeten voor mij wordt gemaakt dan, vaak eet ik wel gewoon mee.
Mijn binge aanvallen zijn vaak later op de dag of in de avond, maar gezien ik nu niet meer alleen woon, is het vrij lastig. Natuurlijk zijn er wel mogelijkheden, maar zover ben ik nog niet gekomen omdat ik er ook gewoon te moe voor ben.
Bij de week van de avond diensten gaat het altijd mis, zeker sinds ik bij mijn ouders woon. Omdat ik nu verder moet rijden, ben ik later thuis, waardoor ik ook pas laat op bed ligt. Hierdoor word ik vaak ook laat de volgende dag wakker, ik probeer wel op tijd wakker te worden. Maar vaak word ik veel te laat wakker waardoor ik minder dan 4 uur vrije tijd heb voordat ik weer moet werken. In die 4 uur tijd moet ik douchen, soms boodschappen doen en avond eten koken.
En ja dat avondeten koken vind ik dan zonde van mijn tijd. Maar een kan en klare maaltijd kopen vind ik zonde van mijn geld. Afgelopen week voor het eerste geen avond eten gekookt of mee genomen naar het werk. Ik had er gewoon echt geen zin in om te koken, of eigenlijk ook niet om te eten. Vond het wel prima. Had een extra banaan meegenomen.
Ik vind het verspilde tijd om eten te koken. Ik besteed dat half uur liever aan iets wat ik nuttiger vind. Zoveel honger heb ik soms toch niet.
Dus ik ging van, afstuderen met veel vrije tijd en alleenwonend en dicht bij mijn vrienden, naar 40 uur werken per week met max 4 uur vrije tijd, wonend bij mijn ouders en ver weg van mijn vrienden.
コメント