Nou klinkt dit als een onderwerp waar ik al een keer eerder wat over geschreven heb. Alleen is deze toch echt anders ;)
Voor wie het is opgevallen hebben mijn titels vaak een dubbele lading, zo nu weer ook.
Te beginnen met het meest overduidelijke wat op de weegschaal gaat en dat is eten.
In het verleden heb ik bijna alles wat ik at, afgewogen. Van een bakje chips tot één enkel blokje chocolade of één enkel stukje pasta. Dit allemaal om precies te weten, hoeveel calorieën er in zouden zitten.
Inmiddels weet ik alles bijna uit mijn hoofd en kan het goed inschatten wat het is, zeker als het gaat om vaste formaten. Bij bakjes chips, mats, pasta weeg ik nog steeds af. Het is eigenlijk alleen bij producten met een voor mij hoge/slechte caloriewaarden. Ik weeg bijvoorbeeld niet mijn kwark of mijn hutekase af, ook één reepje kaas weet ik wel uit mijn hoofd wat het is.
Vaak maakte ik er hele studies van. Overal stond namelijk vaak wat anders. Enzo ben ik ook bezig geweest voor opscheplepel gewicht. Als ik dan ook de kans kreeg om dit tijdens het avondeten te doen, deed ik dat zeker. Ik moet gewoon weten, hoeveel gram ‘’product’’ er op die opscheplepel past.
Waar ik mij alleen nog steeds aan kan ergeren is, rijst en pasta. Op de verpakking staat het wel heel mooi, hoeveel calorieën er per gram in zitten, maar is dat gekookt of niet gekookt!! HALLO!!! PLEASE ZET DAT ER OP!! Zit namelijk nogal een verschil in, 50 gram ongekookte rijst en 50 gram wat wel gekookt is. De 50gram wel gekookte rijst zijn namelijk veel minder korrels dan, de droge versie.
Je kan dan wel begrijpen dat dit voor veel stress zorgt…..
Daarnaast ga ik zelf ook geregeld op de weegschaal. Dit verschilt alleen per dag. Als ik weet dat ik een slechte dag heb gehad, dan wil ik niet op de weegschaal de volgende dag. Ik weet dan gewoon dat het tegen gaat vallen en dan ben ik de hele dag chagrijnig.
Zo sta ik bijna elke dag of meerdere keren per dag op de weegschaal als ik weet dat het goed gaat. Dan is de teleurstelling helaas wel des te groter als het niet is waar ik op gehoopt had.
Naast dat ik letterlijk dingen op de weegschaal leg. Is het zo ook in het maken van keuzes met betrekking tot eten en bewegen.
‘Als ik nu dat ene neem, dan mag ik straks dat niet meer hebben’ Dus moet er wat anders voor bedacht worden. Alles word op die manier afgewogen. Het is altijd het een of het ander, nooit allebei. Een klein beetje van elk bestaat niet bij mij.
Zo is het ook met bewegen, als ik op de fiets ergens naartoe kan of lopend. Dan doe ik dat, dan zit ik wat ruimer met wat wel en niet mag qua eten. Zeker als het een rot end fietsen is, dan heb ik het wel verdient.
Ik ben dus elke minuut van de dag op zoek naar die balans. Alleen denk ik dat mijn balans weegschaal stuk is. Ik zie dan altijd z’n oude weegschaal voor mij, op een hefboom. Het ‘product’ in het ene bakje en contragewicht in het andere. Mijn gewichtjes zijn dus denk ik stuk.